Na het lezen van het blog van
Loes over de onvriendelijke wijze waarop zij als fotografe behandeld werd in de vlinderkas van de Botanische Tuinen in Utrecht besloot ik op Internet iets anders uit te zoeken. Mijn oog viel op "
Vlinders aan de Vliet" in Leidschendam, waar al op de website wordt vermeld dat natuurfotografen welkom zijn (beperkt statiefgebruik).
Die dag rijden mijn man en ik vroeg in de middag naar de vlindertuin. Gelukkig hebben we de navigatie aan staan, want de tot vlindertuin omgebouwde kas zie je niet onmiddellijk staan. Het complex valt ons aan de buitenkant tegen en we zijn benieuwd wat we aan zullen treffen. Nadat we de wat gammele schuifdeur open hebben gedaan staan we in een klein restaurantje, gelijk ook kassa. Even later lopen we door een kettinggordijn de kas binnen. In de doorgang hangen in een speciale kast achter glas de aangekochte vlinderpoppen. Van daaruit kunnen de nieuwe vlinders de kas in vliegen, waar de jungle is nagebootst met prachtige planten en bloemen die heerlijk geuren. Ondertussen vliegen de meest exotische en soms ook heel grote vlinders (18 cm) om ons heen. Ze landen met regelmaat op mijn schouders en soms zelfs op mijn hoofd. Waarschijnlijk door het knalrode T-shirt dat ik aan heb, want bij de andere bezoekers zie ik het niet. Boven onze hoofden vliegen tropische vogels en in de waterpartijen zwemmen schildpadden en exotische eenden.
Fotografisch kon ik mijn hart ophalen. Het was niet druk en er wordt je geen strobreed in de weg gelegd. Een factor die het fotograferen voor mij moeilijk maakte was het -door de beplanting- gebrek aan licht. Onder donkere omstandigheden presteert mijn camera helaas minder goed, zeker als de vlinders dan ook nog eens met hoge snelheid langs vliegen. Ik weet zeker dat ik een keer terug ga, maar dan vroeger en op een dag met minder bewolking.
|
Foto 1 |
Foto 1 en 2: De Doris Longwing (Laparus doris), uit het geslacht Heliconiini of Longwings, heeft een vleugelspanwijdte van 55 à 80 mm. Deze dagvlinder heeft lange, smalle zwarte vleugels met verschillend gevormde gekleurde tekeningen in de kleuren geel, rood, groen of blauw. Kenmerkend zijn de twee witte vlekken op de voorvleugel. De vlinder komt voor tussen het zeeniveau en 1800 meter in de tropische regenwouden van Zuid-Mexico tot in het Amazonegebied van Brazilië en Bolivia.
|
Foto 2 |
|
Foto 3 |
Foto 3, 4 en 5: Anartia amathea (Brown of Scarlet Peacock) is een dagvlinder uit de familie Nymphalidae, de vossen, parelmoervlinders en weerschijnvlinders. De vlinder, die vaak in groepen van honderd of meer vliegt, is vrij algemeen en komt voor in Noord en Midden-Amerika op hoogtes tussen zeeniveau en 1000 meter. 's Nachts slapen ze in groepen, op hun kop hangend onder de bladeren.
|
Foto 4 |
|
Foto 5 |
|
Foto 6 |
Foto 6 en 7: Van de Heliconius demeter, die ook tot de familie Heliconiini of Longwings behoort, bestaan 15 soorten die allemaal een net iets ander kleuren- en vlekkenpatroon hebben. Er zijn ook soorten waar het oranje deel blauw is. Ze komen voor van Guyana tot Peru en Bolivia op hoogtes tussen 200 -1000 meter. Net als de andere Heliconius-soorten voeden ze zich met nectar van o.a. Lantana. Ze kunnen tot wel 9 maanden oud worden, terwijl de meeste tropische vlinders maar enkele weken leven. Het zijn vlinders die kunnen onthouden waar ze eerder nectar konden vinden, maar ook hun slaapplaats en waardplanten weten ze terug te vinden. Bij bestudering bleek zelfs dat de vlinders de meest efficiënte route kunnen plannen om langs alle nectarplanten te komen.
|
Foto 7 |
|
Foto 8 |
Foto 8 en 9: Idea leuconoe (Engels: paper kite, rice paper of wood nymph) is een grote dagvlinder uit de familie Nymphalidae, die zijn Engelse naam kreeg door de zwevende manier van vliegen. De vlinder heeft een vleugelspanwijdte van 95-115 millimeter, komt voor in Zuidoost-Azië en leeft tussen de 19 -104 dagen. Het zwart/witte patroon van de doorschijnende vleugels waarschuwt vogels dat de vlinder giftig is (net als het zwart/geel van een wesp aan vogels aangeeft dat hij steekt). Die giftigheid wordt veroorzaakt door het voedsel dat ze eten.
|
Foto 9 |
|
Foto 10 |
Foto 10: Heliconius sara (Sara Longwing) behoort eveneens tot de familie Heliconiini of Longwings, net als de vlinder op de foto's 1 en 2, en komt voor van Mexico tot in het Amazonebekken. De blauwe kleur van de Sara Longwing heeft als bijzonderheid een metallic gloed.
|
Foto 11 |
Papilio memnon (Engels: Great Mormon ) is een dagvlinder uit de familie Papilionidae, de grote pages. De spanwijdte kan tot 150 millimeter bedragen. De waardplanten van de rupsen zijn citrusplanten. Het verspreidingsgebied van deze soort beslaat een groot deel van Zuidoost-Azië, maar andere vlinders uit deze familie komen over de hele wereld voor met uitzondering van Antarctica.
Tot slot:
Het was een bijzonder leuk uitstapje met vriendelijke mensen en naderhand een studie-object om alle gegevens erbij te vinden, die moeilijker te vinden zijn dan voor Europese soorten.
Allemaal bedankt voor jullie leuke reacties en lovende woorden op mijn vorige blog "Touched by sunlight". Velen van jullie vonden het aanvliegende witje één van de mooiste foto's. Ik ben al een tijd bezig om mooie "actie" in vlinderfoto's te krijgen. Ik vind het niet eenvoudig, maar het lukt steeds beter en het is ook heel leuk fotograferen.
Thanks to all my friends abroad for their spontaneous and nice comments on my last blog.
Groetjes, Joke