maandag 27 mei 2013

Visdiefje (Sterna hirundo)



Een jaar geleden maakte ik mijn blog hier aan. Met het idee om mijn favoriete foto’s uit die beginperiode nog eens naar voren te halen bekeek ik mijn fotomapjes. Ik werd van de oudste foto’s niet blij. Had ik die foto’s indertijd nou mooi gevonden? Kritisch bekeek ik ze nog eens met de kennis die ik het afgelopen jaar had opgedaan. De één na de andere foto keurde ik af. Overbelicht, slecht gekaderd, verkeerd diafragma ......... Er bleef uiteindelijk maar weinig uit de begintijd over. Word ik nou steeds veeleisender? Of groei je op fotografisch gebied? Eén ding is zeker: uitgeleerd ben je met fotografie nooit. Maar misschien is dat ook wel de charme van deze hobby.


Uiteindelijk besloot ik maar nieuwe foto’s te maken. Ik was zo blij met het jonge visdiefje dat samen met zijn broertje of zusje schreeuwend om eten zat te bedelen. Hoewel het met de minuut kouder werd en de wolken steeds grijzer, poseerde hij geduldig voor me. Daarom voor hem een prominente plaats in mijn jubileumblog.








Vergroot zijn de foto's mooier. Klik daarvoor op de eerste foto.


Allemaal bedankt voor jullie reacties en lovende woorden op de foto's van mijn vorige blog "Muntvlindertjes". Leuk, dat jullie de foto van mijn tuin zo waardeerden. Er gaat inderdaad heel veel tijd in zitten en eigenlijk werk ik er iedere dag wel in.

Van de overige foto's was de foto van het Muntvlindertje op het Blauwe Druifje de meest favoriete foto, samen met de Blinde Bij op de Paardenbloem.

Tot ziens op jullie eigen blog.

Groetjes, Joke

donderdag 16 mei 2013

Muntvlindertjes



Naast fotografie is de tuin mijn andere tijdrovende hobby. De in oorsprong aangelegde cottage tuin veranderde vanwege het arbeidsintensieve karakter door de jaren heen in een meer gestructureerde tuin in roze, wit en blauw. Maar veel - speciaal voor de bijen en vlinders uitgezochte- wilde planten bleven. Hun zaailingen zoeken vaak zelf het plekje waar ze willen staan, maar elk voorjaar zet ik ze zonder pardon weer per soort bij elkaar.

The garden is -besides photography- my other time-consuming hobby. The originally in English cottage style designed garden has, due to its labor-intensive character, over the years changed into a more structured garden in rose, white and blue. But many - especially for the bees and butterflies selected wild plants- remained. Their seedlings often find themselves a favorable place where they want to grow, but every spring I collect them and put the species together.




De blauwe druifjes, die af en toe zelfs tussen de tegels staan, waren de laatste tijd nogal in trek bij de blinde bijen. Maar nu de dovenetel en de vergeet-me-nietjes bloeien kunnen ook de hommels hun geluk niet op.

The grape hyacinths, occasionally even growing between the pavement in my garden, were lately quite popular with the Drone Flies. But now that the Purple Dead Nettle and Forget-me-nots bloom the bumblebees are happy too.




Plotseling zag ik vorige week echter hele andere bezoekers op de vergeet-me-nietjes zitten. Zeker tien Muntvlindertjes (Pyrausta aurata) vlogen door de tuin en deden zich tegoed aan de nectar uit de kleine blauwe bloemetjes. Dit dagactieve nachtvlindertje is maar heel klein (spanwijdte van 10 tot 15 mm) en heeft een prachtige oranje bruine kleur met een enkele goudgele vlek op boven- en ondervleugel. De waardplant is munt, maar kattenkruid (Nepeta) en salie (Salvia) voldoen ook om eitjes op te leggen. Fotograferen van het vlindertje viel nog niet mee want ze zijn momenteel erg rusteloos en samen met de wind werd dat een echte uitdaging.

Last week I suddenly saw other visitors on the Forget-me-nots. More then ten Mint Moths (Pyrausta aurata) flew through the garden and enjoyed the nectar from the small blue flowers. This by day active moth is very small (Wingspan 10-15 mm) and has a beautiful orange-brown color with a single golden yellow spot on each overwing and underwing. Their restless behaviour together with the gusty wind changed photographing suddenly in a real challenge.











Een  blinde bij verraste me aan het eind van de dag door fotogeniek op een in mijn tuin bloeiende paardenbloem te gaan zitten. Nog net op tijd, want ik was die dag bezig geweest om al het onkruid weg te halen. Zo blijkt -in een hele andere context- ook nu weer dat “haastige spoed, zelden goed” is, want zo heb ik toch nog even deze foto's kunnen maken.

At the end of the day a Drone Fly surprised me by sitting down on a very photogenic place. That day I had been busy pulling out weeds. Luckily a blooming Dandelion survived my weeding and so I ended my day in the garden with surprising photos of the Drone Fly on that blooming Dandelion.






Vergroot zijn de foto's mooier. Klik daarvoor op de eerste foto.
The photos are enlarged even more beautiful. Click on the first picture.


Allemaal bedankt voor jullie reacties en lovende woorden op de foto's van mijn vorige blog "Onverwachte ontmoeting".

Thanks to all my friends abroad for their spontaneous, nice comments and praising words on my last blog. I hope we keep in touch. Of course I will visit you on your own blog, although it may take sometimes a little longer.


Groetjes/Greetings, Joke

donderdag 9 mei 2013

Onverwachte ontmoeting




De schelpen op de paden van de plaatselijke heemtuin knerpen onder mijn schoenen. Er heerst een zonnige vredige rust. In het kleine met dotterbloemen omzoomde poeltje kwaakt een eend luidkeels om zijn ongenoegen over mijn aanwezigheid te uiten. Als ik me -om de eend te fotograferen-  voor een mooier standpunt achter de dotters buk, fladdert er een groot insect tussenuit. Ik schrik net zo hard als zij. Met enorme poten klemt ze zich even later vast aan één van de stelen. Het blijkt een vrouwtje van de reuzenlangpootmug (Tipula maxima) te zijn, die -met een lengte van 4 en een spanbreedte tot 6,5 cm- de grootste onder zijn soort in Midden-Europa is.




Voorbij het poeltje staan witte, roze en lila bosanemoontjes. De kleur van de lila bloempjes (Anemone nemerosa 'robinsiana') is zo betoverend dat ik vastbesloten ben om die schoonheid fotografisch te vangen. Het licht en de achtergrond werken mee en na een paar shoots ben ik tevreden.










Terwijl ik laag bij de grond de bloemen fotografeer zie ik vanuit dit lage standpunt dat de bloeiende wilde bloemen zo één groot boeket vormen. Hier en daar staan er Kievitsbloemen tussen en boven de bloemenpracht fladderen allerlei insecten. Verlekkerd strijkt een vlieg neer op de nog ongeopende bloemen van het Daslook (Allium ursinum). Ik begrijp zijn ongeduld, maar voordat ze open zijn moeten we samen toch nog even wachten.








Vergroot zijn de foto's mooier. Klik daarvoor op de eerste foto.


Allemaal bedankt voor jullie reacties en lovende woorden op de foto's van mijn vorige blog "Gefopt door een honingbij".

Groetjes, Joke

woensdag 1 mei 2013

Gefopt door een “Honingbij”





Eindelijk een zonnetje en niet zo koud meer. Dat dacht niet ik alleen, maar ook de insecten doken massaal op. Plotseling vlogen er vlinders, bijen en mugjes door mijn tuin, terwijl hommels ijverig nectar en stuifmeel verzamelden uit de dovenetels.

Mijn aandacht werd echter getrokken door de “bijen” op de blauwe druifjes. Ik vind het elk jaar weer leuk om een tijdje naar ze te kijken terwijl ze druk bezig zijn. Met de camera in de aanslag installeerde ik me naast het bolgewasje. Het maken van macro’s van vliesvleugeligen gaat me dit jaar al veel makkelijker af dan vorig jaar en na enige tijd had ik een aantal foto’s waar ik wel tevreden over was. Zelfs een foto van een “bij tijdens een reinigingsvlucht”, waarbij bijen hun darmen legen nadat ze de hele winterperiode niet gepoept hebben.


Eerst worden de kelkjes met de poten open gebogen..........


......waarna nectar en stuifmeel  bereikbaar is


Reiniging van de darmen.......


.......en een nieuw kelkje open buigen


Op internet zocht ik nog wat bijpassende informatie, schreef mijn blog, keek nog eens goed naar de foto’s die ik wilde plaatsen ....... en twijfelde. Voor de zekerheid vroeg ik aan een imker of dit wel een bij was. Het antwoord was duidelijk. Ggggrrrr......... Met open ogen was ik er wéér ingetrapt en had een Blinde Bij (Eristalis tenax, een soort zweefvlieg) voor een bij aangezien. Ze lijken ook zo precies op elkaar, alleen de antennes op de kop ontbraken en daardoor ging ik twijfelen. De foto’s zijn er niet minder om, alleen paste mijn tekst er niet meer bij.

De Blinde Bij kan overigens prima zien en is waarschijnlijk zo genoemd omdat hij niet kan steken. Op de foto's een vrouwtje, herkenbaar aan de ogen die -in tegenstelling tot het mannetje- niet tegen elkaar aan sluiten.



Vergroot zijn de foto's mooier. Klik daarvoor op de eerste foto.


Allemaal bedankt voor jullie reacties en lovende woorden op de foto's van mijn vorige blog "Paniek in Ganzenland". De eerste drie foto's waren het meest favoriet.


Groetjes, Joke